Spotkanie FIP – IFP Tübingen, 6 – 7 maj 2017
Spotkanie FIP w malowniczym Tübingen (Badenia – Würtembergia) w maju 2017 odbyło się w dwóch etapach i towarzyszyło corocznej konferencji Niemieckiego Stowarzyszenia Podologicznego (VDP – Verband Deutscher Podologen), która znana jest pod nazwą Quako (Konferencja Jakości).
W pierwszej części delegaci z poszczególnych krajów przedstawili prezentację omawiającą zakres kształcenia i kompetencji podologa w kraju, w którym pracują. Dzięki temu zapoznaliśmy się z różnymi rodzajami szkół, programów i kwalifikacji zawodowych podologów we Francji, Wielkiej Brytanii (która wkrótce potem opuściła szeregi FIP), Cypru, Grecji, Belgii, Holandii, Szwajcarii, Kanady, Niemiec, Australii i USA.
W tym samym dniu odbyły się wybory do poszczególnych grup czuwających nad działaniem systemu powołanego do prowadzenia, czy też zapoczątkowania Common Training Framework (Wspólnego Kształcenia Ustawicznego). Grupy te to np. merytoryczna, dydaktyczna, kontrolna (egzaminująca).
Drugiego dnia miało miejsce zwiedzanie szkoły podologicznej maxQ w Stuttgarcie, która jest jednym z elementów składowych fachowej szkoły maxQ. im bfw – Unternehmen für Bildung (Podologie). Kleemannstraße 8, 70372 Stuttgart
Przywitano nas bardzo serdecznie, pochwalono się świetnym sprzętem, ale najciekawsze naszym zdaniem były przypowieści, czyli złote myśli rozwieszone w różnych miejscach.
Przekazujemy Państwu niektóre z najciekawszych:
„Nie ma ludzi perfekcyjnych, ale jako podolog jest się cholernie blisko tego stanu.”
„Nauczyciele mają rację przed południem, a po południu mają wolne”.
„Już nasze babki wiedziały, że:
Gdyby Kopciuszek nosiła perfekcyjnie dopasowane wkładki ortopedyczne, nigdy nie zgubiłaby tego głupiego pantofelka.”
„Stopa jest przetłumaczeniem duszy na język widzialności.”
„Kto chodzi, ten schodzi z drogi niektórym chorobom.”
A wieczorem świętowaliśmy 70 jubileusz powstania FIP – IFP
Walne zebranie Polskiego Towarzystwa Podologicznego 24.04.17 r. godz. 15:00 – 20:00
– uchwalenie zmian w statucie PTP,
– uchwały w zakresie osobowości prawnej PTP,
– uchwały dotyczące zarządu PTP i wyborów do zarządu,
– uchwały dotyczące celów statutowych PTP,
– zatwierdzenie nowego certyfikatu PTP na 2018 r.
– streszczenie prac nad wnioskiem do MZ,
– powołanie zespołu do prac przy MZ,
– podsumowanie finansowe roku 2016, przedstawienie bilansu,
– ustalenie indywidualnych terminów spotkań roboczych w PTP.
Podsumowanie konferencji „Ramy wspólnych treningów“
Podsumowanie konferencji „Ramy wspólnych treningów“, które odbyło się 20 stycznia 2017 r.
Międzynarodowa Federacja Podiatrists - Fédération Internationale des Podologues
FIP-IFP we Francji, w Paryżu, przy Rue Eugène Carrière 57, na której spotkała się Europejska Rada Podiatrystów, [email protected] - www.fip-ifp.org
European Counsil of Podiatrist = ECP
Tematyka
We wszystkich krajach UE, istnieją pewne zawody, które od osoby je wykonującej wymagają posiadania odpowiednich kwalifikacji.
Tak jest we wszystkich krajach UE w przypadku lekarzy, w niektórych krajach dotyczy architektów, inżynierów, elektryków i nauczycieli. Istnieją zasady, które umożliwiają uznawanie kwalifikacji zawodowych we wszystkich krajach UE. Daje to profesjonalistom możliwość pracy w zawodzie na stałe lub czasowo w innych krajach UE. Zasady te mają za zadanie ułatwiać osobom zainteresowanym dostęp do rynków pracy w ramach ich jednolicenia.
Dyrektywa regulująca tą tematykę została niedawno zaktualizowana przy wsparciu Rady i Parlamentu Europejskiego i weszła w życie w styczniu 2016 r.
Zmiana dyrektywy o uznawaniu kwalifikacji zawodowych ułatwi profesjonalistom poruszanie się po UE oraz umocni interesy konsumentów i pacjentów.
Nowelizacja dyrektywy stwarza możliwości wspólnego gromadzenia wiedzy, umiejętności i kompetencji, niezbędnych do wykonywania danego zawodu. Dotyczy to obecnie już wielu zawodów i oznacza, że stowarzyszenia zawodowe poszczególnych krajów łączą swoje siły w celu odbywania wspólnych szkoleń, warsztatów, wspólnego kształcenia kadr mających nauczać danego zawodu.
Profesjonaliści, którzy zdobyli swoje kwalifikacje w ten sposób będą automatycznie otrzymywać ich uznanie we wszystkich krajach członkowskich bez konieczności wykonywania dodatkowych szkoleń kompensacyjnych.1
Cel konferencji
Celem konferencji było dokonanie przeglądu ustawodawstwa na szczeblu europejskim oraz sprawdzenia czy w interesie poszczególnych krajów członkowskich FIP-IFP leży wstąpienie do Rady Nadzorczej ECP w celu opracowania ram wspólnych szkoleń w zawodzie podologa/podiatria.
Uczestnicy
Konferencja została zorganizowana przez Radę Europejską Międzynarodowej Federacji Podiatrystów - Federation Internationale des Podologues (dalej FIP-IFP). Uczestniczyli w niej przedstawiciele 15 europejskich Stowarzyszeń Krajowych działających w zawodzie podiatra/podolog.
W konferencji wzięli udział przedstawiciele następujących krajów: Francji, Belgii, Danii, Finlandii, Niemiec, Grecji, Islandii, Włoch, Malty, Polski, Rumunii, Hiszpanii, Szwajcarii, Holandii, Wielkiej Brytanii,
Największą grupę stanowiła delegacja francuska.
Do Stowarzyszenia FIP-IFP dołączyła przedstawicielka ENPODHE, sieci europejskiej w dziedzinie szkolnictwa wyższego w podiatrii/podologii, stając się pod tym względem cennym partnerem dla Europejskiego FIP-IFP.
Omówienie konferencji
FIP-IFP Europejska Rada Podiatrystów/Podologów CTF warsztaty - 20 stycznia 2017 (European Counsil of Podiatrist = ECP)
Spotkaniu przewodniczył Zarząd Europejskiej Rady Podiatrystów w obecności Prezydenta Międzynarodowego Stowarzyszenia FIP-IFP dr Matthew Garoufalis.
Przegląd mówców:
Pan Serge Coimbra, ECP członkiem Zarządu, Prezes Nationale Federation des Podologues we Francji
Dr Matthew G. Garoufalis, przewodniczący FIP-IFP
Pan Olivier Coppens, przedstawiciel Komisji Europejskiej
Pani S. Zerah, Europejska Specjalistka Medycyny Laboratoryjnej, wiceprezeska CEPLIS2
Wprowadzenia dokonał Serge Coimbra, członek Zarządu ECP, prezes Nationale Federation des Podologues we Francji. Jako były prezydent ECP, MR. Coimbra wziął udział w konferencji w miejsce N. Simmonite, przewodniczącego ECP, który ze względu na sprawy prywatne nie mógł dołączyć do spotkania. Pan Coimbra odczytał głośno powitalne słowa skierowane przez pana Simmonite do uczestników konferencji.
Dr Matthew G. Garoufalis, przewodniczący FIP-IFP, również serdecznie powitał uczestników konferencji wyrażając wdzięczność i radość za umożliwienie mu obecności w europejskim spotkaniu FIP-IFP.
Oświadczył on, że konferencja ma szanse utorować przyszłość zawodu podiatry/podologa na poziomie europejskim, co może stać się punktem odniesienia dla podiatrii/podologii na całym świecie.
Pan Olivier Coppens, przedstawiciel Komisji Europejskiej we Francji, zainaugurował konferencję, przedstawiając schemat funkcjonowania systemu regulacyjnego w Unii Europejskiej, w kwestii sprawy uznawania kwalifikacji zawodowych:
Dyrektywa 2005/36 Parlamentu Europejskiego o Kwalifikacjach Zawodowych ma zastosowanie do wszystkich obywateli UE.
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego 2013/55 UE z dnia 20 listopada 2013 roku zmieniająca dyrektywę 2005/36 w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych oraz rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 w sprawie współpracy administracyjnej za pośrednictwem systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym (rozporządzenie w sprawie IMI – Market Information System).
Znaczenie Dyrektywy 2013/55 UE dla EOG3 omówiono na przykładzie ratownika wodnego, który podróżuje do państwa członkowskiego, gdzie ten typ profesjonalnej działalności wykonywany jest przez fizjoterapeutów, których kwalifikacje pozwalają również na inne zajęcia z tej dziedziny. Taki ratownik wodny jest w stanie uzyskać częściowy dostęp do zawodu w tym drugim kraju. Będzie on przykładowo upoważniony do wykonywania czynności z zakresu balneoterapii.
Druga sesja poranna została wypełniona przez Mme Simonne Zerah, europejską specjalistkę Medycyny Laboratoryjnej i Wiceprezes CEPLIS.
Referowała ona temat, w jaki sposób specjaliści z Medycyny Laboratoryjnej, przygotowali się do CTF. W przygotowaniach brali udział przedstawiciele z 28 krajów UE.
Omawiali oni swoje propozycje najpierw na szczeblach krajowych, a następnie z Komisją Europejską.
Ustalono ramy wspólnych szkoleń, które nie są dokumentem ogólnie obowiązującym, ale skonstruowanym na specyficzne potrzeby danego zawodu. Przedstawiona propozycja warunków certyfikacji danego zawodu obejmująca zakres i czas trwania kształcenia oraz zakres kompetencji musi być zaakceptowana przez 1/3 członków.
Pierwszym krokiem zatem w przygotowaniu danego zawodu do certyfikacji europejskiej jest określenie / opis zawodu, poziom i treść wykształcenia oraz zakres działalności.
Drugim etapem jest ustanowienie ram wspólnego szkolenia (CTF = Cammon Training Framework) i ostatecznie przyjęcie decyzji o CTF.
Ponadto, w przypadku specjalistów z zakresu medycyny laboratoryjnej, istnieje konieczność uzgodnienia w danej grupie zawodowej wspólnej nazwy dla tego zawodu.
Nazwa ta kryje w sobie wszystkie czynniki prowadzące do uprawnienia posługiwania się tym określeniem zawodowym.
Na szczeblu krajowym przedstawiciele zawodu (stowarzyszenia zawodowe) muszą nominować 2 delegatów, którzy będą mówić jednym głosem.
Osoby te są odpowiedzialne za skontaktowanie się z koordynatorem zawodowym i powołanie grupy roboczej, nominowanej w każdym kraju przez przedstawicieli ministerstw odpowiednich dla danego zawodu.
Dokumenty przygotowane przez specjalistów na szczeblu krajowym przekazywane są po dyskusji wewnętrznej na wyższy szczebel czyli UE przez koordynatora.
W celu ustanowienia CTF Na poziomie Komisji Europejskiej zebrać się powinno 9 krajów, w których przedstawiciele danego zawodu oraz rządy tych krajów ustalają wspólne gromadzenie wiedzy, umiejętności i kompetencji, niezbędnych do wykonywania danego zawodu. Przestrzegać powinno się zasady, aby między tymi 9 krajami zachowana była równowaga geograficzno-wielkościowa.
Europejska Rada Wolnych Zawodów (CEPLIS) jest jedynym stowarzyszeniem zajmującym się wymianą, przepływem i zbliżaniem do siebie przedstawicieli wolnych zawodów na terenie Unii Europejskiej.
Opisany powyżej tryb postępowania nie zastępuje trybów obranych w poszczególnych krajach członkowskich. Jest to ogólny kodeks postępowania składający się z14 punktów.
http://ec.europa.eu/growth/single-market/services/free
Państwa, które nie są jeszcze gotowe do podjęcia działań mogą brać udział w dyskusjach Komisji UE. Dopuszczalne jest również, aby jednym z 9 państw członkowskich stał się kraj, w którym dany zawód nie ma jeszcze wewnętrznego CTF.
Najistotniejsze jest, aby CTF stały się obowiązkowe dla wszystkich państw członkowskich UE i państwa te będą musiały dokonać transpozycji tych postanowień do krajowego prawa.
W drugiej części przedstawiciele poszczególnych Stowarzyszeń zdawali relację ze statusu zawodu podiatry/podologa w ich krajach: czy zawód jest chroniony, jakie ma kompetencje i jaki ma zakres kształcenia.
Okazało się, że Pan Olivier Coppens nie posiada wszystkich tych informacji, poprosił więc przedstawicieli, by zwrócili się do odpowiedzialnych Ministerstw o dokonanie aktualizacji na stronach Komisji Europejskiej.
Poprosił też o sprawdzenie, czy w krajach, w których edukacja w zawodzie podiatry/podologa jest zorganizowana i obowiązkowa, Dyrektywa Europejska 2013/55 / UE została przetransponowana do prawa krajowego.
Dalszą część spotkania zajęła dyskusja na temat, w jaki sposób Ramy Wspólnych Treningów w zawodzie podiatry/podologa miałyby wyglądać oraz jakie powinniśmy podjąć kolejne kroki w celu osiągnięcia CTF.
Podsumowanie
FIP-IFP Europejska Rada Podiatrists ECP
CTF - 20 stycznia 2017
Generalna konkluzja dyskusji
Przedstawiciele stowarzyszeń członkowskich FIP-IFP jednomyślnie uzgodnili, że pragną podjąć wspólne działania w celu opracowania ram wspólnych szkoleń w zawodzie podiatry/podologa w UE w oparciu o następujące zasady:
wszystkie instytucje / organizacje zawodowe / rządy muszą być zaangażowane w proces,
dyskusja w sprawie ustanowienia ram wspólnych szkoleń zakończyła się przyjęciem do realizacji najwyższego szczebla kształcenia (przy czym poziom ten nie został zdefiniowany),
kraje, w których zawód nie istnieje mogą być wykluczone z procesu,
potrzeby pacjentów pełnią centralną rolę w ustanowieniu CTF,
kolejne etapy działania Rady ECP będą omawiane w trakcie kolejnej Konferencji, która odbędzie się w piątek 5 maja 2017 roku, w godzinach popołudniowych w Tübingen w Niemczech,
w dniach 5-7 maja 2017 (Tübingen, Niemcy) odbędzie się też Walne Zgromadzenie FIP-IFP.
1
Źródło: nowy system kwalifikacji zawodowych dla Europy UE na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia: http://ec.europa.eu/internal_market/publications/docs/professional-qualifications-regime_en.pdf
2
CEPLIS – The European Council of the Liberal Professions – Europejska Rada zawodów Wolnych (nieregulowanych), ECP jest członkiem CEPLIS
3
Europejski Obszar Gospodarczy
PTP po raz kolejny reprezentowany na spotkaniu FIP i ECP
Stało się już rytuałem, że przed spotkaniem FIP organizowane jest spotkanie ECP – europejskiego oddziału FIP.
Zadaniem tej rady jest dbanie o interes podologów oraz podiatrów w Unii Europejskiej.
Ciało to blisko współpracuje z agendami UE.
Neil -przewodniczący ECP podsumował działania rady w ostatnich latach. Zwrócił uwagę na współpracę z Ceplis – platforma współpracy organizacji pozarządowych z agendami UE. Aktualnie głównym zadaniem ECP jest doprowadzenie do unifikacji wymogów edukacyjnych oraz umiejętności podologa w Europie.
Jest z tym bardzo różnorodnie.
Ponadto trwają pracę nad ustaleniem dokładnej nazwy tego zawodu w Europie.
Podczas spotkania w Montrealu przeprowadzono krótkie warsztaty, podczas których próbowano ocenić status oraz zakres wymogów formalnych związanych z tym zawodem. W konsekwencji tego działania ustalono, iż konieczne będą szersze konsultacje w ciągu bieżącego roku, tak by móc zaproponować Komisji Europejskiej jednolite zdefiniowanie oczekiwań środowiska podologów.
Cenną uwagą była konieczność poszukiwania w Europie – oraz w poszczególnych krajach UE – aliansów z innymi organizacjami zrzeszającymi zawody zajmujące się stopą, ponieważ tylko w ten sposób można skutecznie promować zawód podologa w Europie.
Sekretariat ECP jest w stałym kontakcie z europejskimi towarzystwami podologicznymi.
Celem jest poprawa komunikacji pomiędzy towarzystwami a ECP.
W ESCO – europejska klasyfikacja umiejętności – zapisano wymogi dotyczące zawodu podologa. Można zaobserwować tam status quo na dzień dzisiejszy.
https://ec.europa.eu/esco/portal/concept?lang=pl&concept=http%3A%2F%2Fdata.europa.eu%2Fesco%2Foccupation%2F21318&searchTerm=Podolog
W Ceplis najważniejsza jest współpraca na płaszczyźnie EU w celu liberalizacji zawodu.
Istotnym celem tej organizacji jest praca nad wyrównaniem poziomu szkoleń ramach EU.
http://www.ceplis.org/en/index.php
Spotkanie FIP
Ma ono charakter podsumowujący działania wszystkich komitetów, które wchodzą w skład FIP. Jest ich w sumie 9. Zajmują się one organizacją FIP, budżetem, relacjami ze sponsorami oraz poszukiwaniem nowych, akademią podologii, akcesją nowych członków itp.
Każdy z przewodniczących komitetów przygotowuje swój raport z działalności, który jest później dyskutowany oraz aprobowany przez członków FIP.
Wszystkie te działania są później podsumowywane przez Prezesa FIP.
Ten kongres miał charakter szczególny. Po 26 latach wrócił do Kanady, był kongresem połączonym z bardzo rozbudowaną konferencją oraz wystawą, w której uczestniczyło blisko 100 wystawców (w ten formie odbywa się co 3 lata).
W trakcie trwania spotkania FIP wybrano też nowego Prezesa, którym został przewodniczący amerykańskiego towarzystwa podiatrycznego. Poprzednim szefem była Catrine – przewodnicząca belgijskiego towarzystwa podologicznego.
Prezes wybierany jest na 2 letnią kadencję i jego zadaniem jest koordynacja działań komitetów oraz wspieranie poszczególnych towarzystw.
Zmienił się rownież kadencyjny skład zarządu FIP. Dołączyła do niego Caterine z Grecji.
Podczas spotkania prezentowana była nowa koncepcja, by duży kongres odbywał się co 2 a nie co 3 lata.
Niestety, mimo argumentacji nowego prezesa jak i przedstawiciela meksykańskiego towarzystwa podologicznego, propozycja została odrzucona przez delegatów poszczególnych państw, członków FIP.
Spotkania FIP to bardzo cenne forum wymiany wiedzy na temat podologii w różnych krajach.
Pozwala na bieżąco śledzić postępy międzynarodowej podologii.
Organizacja FIP jest też bardzo dobrym centrum referencyjnym dla PTP w dyskusjach z władzami w Polsce.
Zapraszam do zaglądania na stronę FIP i sprawdzania publikowanych materiałów.
